Dua banét

Katerangan anu paling umum ngeunaan surga, linggih dina méga, nganggo baju tidur, sareng maénkeun kacapi teu aya hubunganana sareng kumaha tulisan suci ngagambarkeun surga. Kontrasna, Alkitab ngajelaskeun surga salaku festival anu hébat, sapertos gambar dina format super-ageung. Aya kadaharan anu ngeunah sareng anggur anu saé di perusahaan hébat. Éta mangrupikeun panampian kawinan pangageungna sepanjang waktos sareng ngagungkeun kawinan Kristus sareng garéja na. Nasrani percaya ka Gusti anu leres-leres suka bungah sareng kahoyong anu paling dipikacinta nyaéta ngagungkeun sareng urang salawasna. Masing-masing urang nampi uleman pribadi pikeun salametan perayaan ieu.

Baca kecap dina Injil Mateus: «Karajaan Sawarga teh ibarat hiji raja anu ngatur kawinan pikeun putrana. Sarta anjeunna dikirim pagawé-Na pikeun nelepon sémah ka kawinan; tapi maranehna teu hayang datang. Deui anjeunna dikirim kaluar pagawé lianna sarta ngomong, Bejakeun ka sémah, Behold, Kami geus nyiapkeun hidangan kuring, sapi kuring jeung sapi sapi kuring geus dipeuncit, sarta sagalana geus siap; datang ka kawinan!" (Mateus 22,1-hiji).

Hanjakalna, urang henteu yakin naha bakal nampi uleman. Masalah urang nyaéta yén pangawasa dunya ieu, Iblis, ogé parantos ngondang urang ka pésta. Sigana urang teu cukup pinter ningali yén dua festival sabenerna pisan béda. Beda dasarna nyaéta nalika Gusti hoyong tuang sareng urang, Iblis hoyong tuang urang! Kitab Suci ngajelaskeun. «Kudu sober jeung lalajo; sabab musuh anjeun, Iblis, jalan-jalan sapertos singa anu ngagaur, milarian saha anu bakal didahar »(1. Peter 5,8).

Naha hésé pisan ieu?

Kuring heran naha hésé pisan manusa pikeun milih antara pésta Gusti sareng setan, enya antara Gusti, Anu Nyiptakeun urang, sareng Sétan, anu hoyong ngancurkeun urang. Meureun éta kusabab urang henteu yakin pisan naon hubungan anu dipikahoyong dina kahirupan urang sorangan. Hubungan manusa kedah sapertos jinis pésta. Hiji cara pikeun silih asuh sareng silih ngawangun. Mangrupikeun prosés anu urang hirup, tumuh, sareng asak bari nulungan batur hirup, tumuh, sareng asak ogé. Nanging, tiasa aya parodi anu diabétis, anu urang kalakuan sapertos jalma kanibal.

Panulis Yahudi Martin Buber nyarios yén aya dua jinis hubungan. Anjeunna ngajelaskeun hiji jinis salaku "hubungan I-You" sareng anu sanésna salaku "I-It hubungan". Dina hubungan I-You, urang silih lakukeun salaku sami. Urang silih pendakan, diajar ti anu séjén sareng silih hormat sakumaha anu sami. Dina hubungan I-id, Nanging, urang condong silih laksanakeun salaku jalma anu henteu sami. Ieu anu urang lakukeun nalika urang ningali jalma ngan ukur salaku panyayogi jasa, sumber kasenangan, atanapi sarana pikeun kauntungan atanapi tujuan pribadi.

Ngaluhurkeun diri

Nalika kuring nyerat kecap ieu, saurang lalaki asup kana pikiran kuring. Hayu urang nelepon anjeunna Hector, sanaos sanés nami aslina. Abdi éra nyarios yén Hector nyaéta pendeta. Nalika Hector leumpang ka kamar, anjeunna ningali-ningali jalma anu penting. Upami uskup aya, anjeunna bakal ngadeukeutan anjeunna langsung sareng ngalibetkeun anjeunna dina paguneman. Upami hiji walikota atanapi pamaréntahan sipil sanésna aya, ieu ogé kajantenan. Nya kitu ogé pikeun pangusaha beunghar. Kusabab kuring henteu salah, anjeunna jarang ngaganggu nyarios kuring. Duka tah kuring ningali Hector layu mangtaun-taun, duanana dina jabatanana sareng, kuring sieun, dina jiwana nyalira. Urang peryogi hubungan I-You upami urang badé tumuh. Hubungan I-id henteu sami pisan. Upami urang ngubaran batur salaku panyadia jasa, susukan karir, batu loncatan, urang bakal sangsara. Hirup urang bakal langkung miskin sareng dunya ogé bakal miskin. Hubungan I-anjeun mangrupikeun hal surga. Ieu sanés masalah hubungan I-It.

Kumaha anjeun sacara pribadi dina skala hubungan? Kumaha anjeun ngubaran tukang pos, tukang sampah, tukang awéwé di toko supermarkét, contona? Kumaha anjeun ngubaran jalma anu anjeun pendakan di tempat damel, balanja, atanapi dina sababaraha kagiatan sosial? Upami anjeun nyetir mobil, kumaha anjeun ngubaran jalma leumpang, pengendara sepeda atanapi pengendara séjén? Kumaha anjeun ngubaran jalma anu langkung handap dina tatanan sosial tibatan anjeun? Kumaha anjeun ngarawat jalma anu butuh? Mangrupikeun ciri jalma anu hébat pisan yén anjeunna ngajantenkeun batur raoseun ogé, sedengkeun anu leutik sareng jiwana sumanget condong ngalakukeun anu sabalikna.

Sababaraha taun ka pengker kuring ngagaduhan alesan nyerat ka Uskup Agung Desmond Tutu. Abdi nampi serat tulisan deui ti anjeunna yén kuring masih kasohor dugi ka ayeuna. Lalaki ieu cukup badag pikeun batur pikeun ngaraos ageung ogé. Salah sahiji alesan pikeun kasuksésan anu luar biasa tina Komisi Kaleresan sareng Rekonsiliasi na di Afrika Kidul nyaéta hormat anu teu pantes pikeun jalma anu anjeunna pendakan, bahkan anu henteu sigana pantes. Anjeunna nawiskeun sadayana hubungan I-Thou. Dina surat ieu anjeunna ngajantenkeun kuring siga kuring sami - sanaos kuring yakin henteu. Anjeunna ngan ukur latihan pikeun salametan sawarga, dimana sadayana bakal ilubiung dina pésta sareng moal aya anu janten tuang pikeun singa. Teras kumaha urang tiasa mastikeun yén urang bakal ngalakukeun hal anu sami?

Ngadangukeun, ngaréspon sareng ngahubungan

Kahiji, urang kudu ngadéngé uleman Gusti urang ka urang pribadi. Urang ngadangu aranjeunna dina kitab suci béda. Salah sahiji naskah anu kasohor asalna tina Wahyu. Anjeunna ngajak urang pikeun ngantepkeun Yesus kana kahirupan urang: «Tingali, kuring nangtung di panto sareng ngetok. Upami aya anu ngadangu sora Kami sareng mukakeun panto, kuring bakal lebet sareng nyandak sakramen sareng anjeunna, sareng anjeunna sareng kuring » (Wahyu). 3,20). Ieu hiji uleman ka salametan sawarga.

Kadua, saatos nguping undangan ieu, urang kedah ngabales éta. Kusabab Yesus nangtung dina panto haté urang, sambel sareng ngantosan. Anjeunna henteu najong panto. Urang kedah mukakeunana, ngundang anjeunna ngalangkungan ambang, nampi anjeunna sacara pribadi dina méja salaku Penebus, Jurusalamet, sobat sareng lanceuk urang, sateuacan anjeunna bakal lebet kahirupan urang ku kakuatan penyembuhan sareng transformasi na.

Ogé peryogi urang mimitian nyiapkeun salametan sawarga. Urang ngalakukeun ieu ku ngalebetkeun saloba hubungan I-Thou kana kahirupan urang sabisa-bisa, sabab hal anu paling penting ngeunaan salametan sawarga, sakumaha anu disayogikeun dina Alkitab, sanés tuangeun atanapi anggur, tapi hubungan-hubunganana. Urang tiasa netepkeun hubungan dina kaayaan anu paling henteu disangka-sangka nalika urang siap pikeun aranjeunna.
Hayu atuh carita leres. Mangtaun-taun ka pengker kuring angkat ka Spanyol sareng réréncangan babaturan sareng kenalan. Hiji dinten urang leumpang di luar kota sareng kami kaleungitan asa-asa. Kami tungtungna di daérah rawa teu aya ideu kumaha balik deui ka darat garing. Dimana jalan balik ka kota anu urang asalna. Anu matak parah, parantos magrib sareng siang parantos surup.

Dina kaayaan anu sesah ieu, urang janten waspada ka Spanyol ageung rambut anu pindah ka arah kami ngalangkungan rawa. Anjeunna kulitna hideung sareng janggot sareng ngagem baju teu katutup sareng calana mancing ageung. Kami nyauran anjeunna sareng nyungkeun bantosan. Kaheranan kuring, anjeunna ngajemput kuring, neundeun kuring kana taktak, sareng ngangkut kuring ka sisi séjén moor dugi ka netepkeun kuring dina jalur anu padet. Anjeunna ngalakukeun hal anu sami pikeun masing-masing grup urang teras nunjukkeun ka kami jalan pikeun jalan. Abdi nyandak dompét sareng nawiskeun tagihan ka anjeunna. Anjeunna henteu hoyong salah sahijina.

Sabalikna, anjeunna nyandak leungeun kuring sareng sasalaman. Anjeunna ogé sasalaman sareng saha waé anu aya di grup sateuacan ngantepkeun kami anu aman. Abdi émut kumaha isin kuring. Kuring parantos nawiskeun hubungan I-It sareng anjeunna parantos robih ku sasalaman "I-You".

Kami henteu kantos ningali anjeunna deui, tapi dina sababaraha waktos kuring kantos mikir yén anjeunna panginten. Upami kuring kantos lebet kana salametan sawarga, abdi moal reuwas mendakan anjeunna di mana waé diantara tamu. Gusti ngaberkahan anjeunna. Anjeunna nunjukkeun jalan - sareng dina langkung ti hiji rasa!

ku Roy Lawrence